De Franciscanessen van Charitas is een zusterorde die de leer van Franciscus aanhangt en daardoor gericht is op het voorzien van zorg en verpleging aan arme, oudere, zieke en /of hulpbehoevende mensen. Jarenlang was er sprake van sterke wisselwerking tussen het klooster aan de Waterstraat en de omliggende buurt. Maar met het teruglopen van het aantal zusters kwam het klooster in 2016 leeg te staan.

Sindsdien zijn wij samen met de Franciscanessen van Charitas congregatie op zoek naar nieuwe functies waarbij het gedachtengoed van de zusters behouden blijft als passende plek binnen de huidige tijdsgeest. Met die gedachte hebben wij ons gericht op co-living, het concept van een hedendaagse leefgemeenschap die gericht is op samenleven, delen en zorg uitdragen naar elkaar. Beter gezegd: het kloosterleven in de huidige maatschappij, zonder de religieuze obligaties.

Door vanuit de bestaande bebouwing te gaan ontwikkelen wordt het klooster op een duurzame wijze hergebruikt en wordt het gedachtengoed van de zusters nageleefd. De strenge eenvoud van de architectuur leent zich voor diverse doeleinden en biedt een plek waar men gezamenlijk tot zelfontplooiing en bezinning kan komen.

De ruime en eenvoudige opzet van het klooster biedt ruimte aan een veelzijdig scala van functies en moet leiden tot sterke interactie met de omgeving. Zo wordt de begane grond merendeels voorzien van met ruimtes met een openbaar karakter die door personen en organisaties met een sociaalmaatschappelijke of culturele intentie gehuurd kunnen worden om te werken en / of te recreëren. Zo kunnen de ruimtes gebruikt worden door lokale bewoners en ondernemers als onder andere atelier, kantoor, vergaderzaal, fysiopraktijk, workshopruimte en andere pop-up faciliteiten.

De twee kapellen behouden in eerste instantie hun religieuze functie en blijven ter beschikking van de congregatie. Indien zij toch als gemeenschappelijke ruimte worden gebruikt vragen de kapellen, vanwege hun hoge plafond, om een meer bijzondere invulling die voor iedereen toegankelijk is. Deze kunnen ruimte bieden aan culturele voorzieningen, zoals kleine concerten of evenementen.

Centraal in het plan staat de toewijding aan verschillende vormen van zorg. Er wordt een nieuwe woonomgeving gehuisvest waar woongemeenschappen en zorggemeenschappen samenleven, voorzieningen delen en vooral: elkaar een helpende hand bieden.

Sociaal contact vormt het bindingsmiddel en moet leiden tot een hechte en zorgzame gemeenschap.
De meer specifieke zorg aan zorgbehoevenden wordt aangeboden door Thuiszorg West-Brabant door middel van het inzetten van een gastvrouw. Door middel van het bieden van thuiszorg en sociaal interactieve gemeenschappelijke ruimtes worden ook de zorgbehoevenden betrokken bij de dagelijkse gang van zaken binnen de maatschappij. Personen die tijdelijk intensieve zorg nodig hebben kunnen terecht in het zorgpension, waar zij naast hulp van zorgverleners en professionals, tevens opgenomen worden door de woongemeenschap.

De invulling van de gemeenschappelijke ruimtes komen voort uit de wensen van de gemeenschappen en bieden wekelijks de ruimte aan creatieve, diverse en dynamische samenkomsten tussen diverse doelgroepen.
De woonunits zijn daarom compact en voorzien van basisfaciliteiten, zodat uitzonderlijke en tijdelijke activiteiten die meer plaats nodig hebben, kunnen plaatsvinden in de gemeenschappelijke ruimtes.

Als hart van het klooster vormen de binnentuinen een belangrijke centrale gemeenschappelijke ruimte die zowel door bewoners als gebruikers / bezoekers te gebruiken is. De grote ramen geven de rondgang om de binnentuin lucht, licht en transparantie. Dit stimuleert incidentele en spontane samenkomsten tussen woongemeenschappen, zorgbehoevenden, zorggevenden, ondernemers en lokale bewoners.